Δρόμοι λησμονημένοι
 σαν φίλοι παιδικοί
 μαζί σας για πάντα με δένει
 ετούτ' η μουσική.
 Μια μουσική γραμμένη
 από δειλά φιλιά
 Με λέγαν «Ωραία Ελένη»
 σε λέγαν Βασιλιά.

 Σαν μια ανάσα πέρασε
 όλη μου η ζωή
 η χαρά προσπέρασε 
 σαν βραδινή πνοή.

 Κι όμως, να μεγαλώσω
 βιαζόμουνα πολύ
 Αχ να 'ταν ξανά ν' ανταμώσω
 το πρώτο μου φιλί.

 Δρόμοι λησμονημένοι
 σπασμένοι χαρταετοί
 στο τέλος η λύπη απομένει
 κι όλο ρωτάς γιατί.

(romanized)

Not available.